عناوین
آنژین قلبی چیست؟
آنژین عبارت است از سفتی، فشردن، فشار یا درد در قفسه سینه. در اصل آنژین درد یا ناراحتی در قفسه سینه است که وقتی جریان خون کافی به ماهیچه قلب شما نمیرسد احساس می کنید. پس آنژین یک بیماری نیست بلکه یک علامت است.
معمولاً به دلیل ایسکمی، زمانی که یک یا چند شریان کرونری باریک یا مسدود می شود، اتفاق می افتد. این اغلب یکی از علائم بیماری عروق کرونر، شایع ترین بیماری قلبی است. بیماری عروق کرونر زمانی اتفاق می افتد که یک ماده چسبنده به نام پلاک در شریان هایی که خون را به قلب می رسانند، ایجاد می شود و جریان خون را کاهش می دهد. همچنین ممکن است شبیه سوء هاضمه باشد یا در شانه ها، بازوها، گردن، فک یا کمر درد احساس کنید. آنژین به تنهایی تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند شبیه علائم حمله قلبی باشد و نشانه بیماری قلبی است. اگر آنژین به طور غیرمنتظره رخ داد، از بین نرفت، یا به استراحت یا دارو پاسخ نداد، باید تحت مراقبت های پزشکی باشید و بستری شوید.
انوع آنژین های قلبی کدامند؟
دو نوع رایج آنژین، آنژین پایدار و آنژین ناپایدار هستند. آنژین قلبی پایدار را می توان با دارو و تغییر شیوه زندگی کنترل کرد. آنژین ناپایدار ممکن است به استراحت یا نیتروگلیسیرین (نوعی دارو) پاسخ ندهد و نیاز به توجه فوری دارد.
• آنژین پایدار: افراد مبتلا به آنژین پایدار علائم را به تدریج در طول زمان بروز می دهند. علائم در ابتدا ممکن است پس از ورزش شدید یا بالا رفتن از پله ها یا دویدن شدید یا حتی زمانی که در استرس روحی شدید قرار دارید شروع شود. علائم معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد و می توان با مصرف دارویی به نام گلیسریل تری نیترات بهبود یافت. این نوع آنژین معمولاً کشنده نیست، اما ممکن است مقدمه ای برای حمله قلبی یا سکته باشد و نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.
• آنژین ناپایدار: این نوع آنژین معمولاً به سرعت ایجاد می شود و اغلب غیرقابل پیش بینی است. کسانی که آنژین پایدار دارند ممکن است به آنژین ناپایدار مبتلا شوند. علائم درد قفسه سینه ممکن است حدود 30 دقیقه طول بکشد و ممکن است حتی زمانی که بیمار در حال استراحت است ادامه یابد. گلیسریل تری نیترات ممکن است به تسکین علائم کمک نکند. این نوع آنژین یک وضعیت اورژانسی است زیرا سیر آنژین غیرقابل پیش بینی است و ممکن است عملکرد قلب به سرعت بدتر شود و این می تواند خطر سکته مغزی یا حمله قلبی را افزایش دهد. این نوع آنژین با داروها و تکنیک های جراحی درمان می شود.
علائم آنژین قلبی چیست؟
علائم آنژین در افراد، متفاوت ظاهر می شود. با این حال، علائم رایج آنژین عبارتند از:
• درد یا سفتی قفسه سینه
• فشار، فشردن یا سوزش در قفسه سینه
• تنگی نفس
• سبکی سر
• خستگی
• سوء هاضمه
• سوزش سردل
• ضعف
• تعریق
• حالت تهوع
• بی حسی یا گزگز در شانه ها، بازوها یا مچ دست
• ناراحتی که به نواحی دیگر مانند شانه ها، فک، بین تیغه های شانه یا پایین بازو گسترش می یابد.
اگر علائم آنژین را بیش از 20 دقیقه تجربه کردید و استراحت یا مصرف دارو آنها را تسکین نداد، ممکن است به این معنی باشد که دچار حمله قلبی شده اید و ممکن است آسیب دائمی قلبی داشته باشید. درنتیجه فورا با اورژانس تماس بگیرید
علت آنژین قلبی چیست؟
در بیشتر موارد، آنژین صدری ناشی از بیماری عروق کرونر است. این وضعیت زمانی رخ می دهد که رسوبات چربی در رگ های خونی ایجاد می شود که خون را به ماهیچه قلب شما می رسانند. به این بیماری تصلب شرائین نیز می گویند. مواردی که می توانند خطر ابتلا به تصلب شرایین را افزایش دهند عبارتند از:
• پیر شدن
• یک رژیم غذایی ناسالم
• کمبود ورزش
• اضافه وزن داشتن
• نوشیدن منظم مقادیر زیاد الکل
• سیگار کشیدن
• شرایط دیگر، از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت
• سابقه خانوادگی آترواسکلروز یا مشکلات قلبی
آنژین قلبی چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشک شما می تواند بر اساس توصیف شما از علائم، زمانی که ظاهر می شوند و عوامل خطر بیماری عروق کرونر، به تشخیص آنژین مشکوک شود.
پزشک شما احتمالاً ابتدا یک نوار قلب (ECG) (که می‌تواند فعالیت الکتریکی قلب را ثبت کند، ریتم های غیر طبیعی (آریتمی قلبی) را نشان دهد و آسیب عضله قلب را تشخیص دهد) از شما میگیرد و براساس آن تصمیم میگیرد برای کمک به تعیین اینکه چه آزمایش های اضافی برای تأیید تشخیص لازم است انجام شود، مانند:
• تست استرس ورزش استاندارد: اگر ECG شما نرمال است و می توانید ورزش کنید، این آزمایش اغلب انجام می شود. این کار را می‌توان با تردمیل، دوچرخه ثابت یا سایر دستگاه‌های ورزشی انجام داد تا شما را در حالی که به تجهیزات مانیتورینگ قلب متصل هستید، حرکت کنید. این می‌تواند تعیین کند که سرخرگ‌های کرونر چقدر خون را به قلب می‌رسانند، زمانی که قلب باید سخت‌تر کار کند، و اینکه آیا ریتم طبیعی باقی می‌ماند یا خیر. تست استرس ورزش به طور کلی بی خطر است. اگر قادر به ورزش نیستید، می توان داروهایی برای افزایش ضربان قلب و انقباضات تزریق کرد.
• آزمایشات خون: هنگامی که عضله قلب آسیب می بیند، مانند حمله قلبی، برخی از آنزیم های قلبی وارد جریان خون می شوند. آزمایش خون آنزیم قلبی می تواند به شناسایی این مواد کمک کند.
• تصویربرداری قلب: آزمایش‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند تصاویری از قلب برای کمک به تشخیص آنژین و همچنین اطلاعاتی در مورد میزان انسداد عروق کرونر ارائه دهد. به عنوان مثال می توان به اکوکاردیوگرام استرس، تست استرس هسته ای و اسکن PET اشاره کرد.
• آنژیوگرافی عروق کرونر: این یک عکس اشعه ایکس ویژه از عروق کرونر است. با وارد کردن لوله کوچکی به نام کاتتر در رگ خونی کشاله ران و مانور دادن آن به قلب ساخته می شود. کاتتر مایعی به نام ماده کنتراست آزاد می کند که در عکس اشعه ایکس قابل مشاهده است.
• ام آر آی قلب: این آزمایش می تواند میزان جریان خون به عضله قلب را بررسی کند.
• سی تی اسکن عروق کرونر: این آزمایش میزان کلسیم و پلاک داخل رگ های خونی قلب را بررسی می کند. همچنین می تواند جریان خون را از طریق عروق کرونر نشان دهد.
درمان آنژین قلبی چگونه است؟
بهترین درمان برای آنژین به نوع آنژین شما و عوامل دیگر بستگی دارد. اگر آنژین صدری شما پایدار است، ممکن است بتوانید با تغییر شیوه زندگی و داروها آن را کنترل کنید. آنژین ناپایدار نیاز به درمان فوری در بیمارستان دارد که می تواند شامل داروها و روش های جراحی باشد.
• تغییر سبک زندگی: صرف نظر از اینکه کدام درمان آنژین را انتخاب می کنید، پزشک به شما توصیه می کند که شیوه زندگی سالم برای قلب را تغییر دهید. شما می توانید با کاهش عوامل خطر بیماری قلبی، از آنژین جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهید، از جمله:
o سیگار نکشیدن: اگر سیگار می کشید، آن را متوقف کنید. اگر به کمک نیاز به ترک سیگار دارید، با پزشک خود در مورد درمان های ترک سیگار صحبت کنید.
o داشتن رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی سالم با مقادیر محدود چربی اشباع، چربی ترانس، نمک و شکر داشته باشید. انواع میوه ها و سبزیجات، غلات کامل، گوشت بدون چربی و محصولات لبنی کم چرب را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
o فعالیت بدنی: در مورد شروع یک برنامه ورزشی ایمن با پزشک خود صحبت کنید. اگر آنژین شما در اثر فعالیت ایجاد شده است، سرعت خود را حفظ کرده و استراحت کنید.
o کاهش وزن: اگر اضافه وزن دارید، راهی برای دستیابی به وزن سالم و حفظ آن با ایجاد تعادل بین آنچه و میزان غذا خوردن و میزان فعالیت بدنی انجام می دهید، بیابید. از پزشک خود بپرسید که وزن سالم برای شما چیست.
o شرایط پزشکی: برای شرایطی که می تواند خطر ابتلا به آنژین را افزایش دهد، مانند دیابت، فشار خون بالا و کلسترول خون بالا، به دنبال درمان آن ها باشید.
o فشار و استرس: گفتن ترک استرس راحت تر از انجام دادن آن است، اما سعی کنید راه هایی برای آرامش پیدا کنید. با پزشک خود در مورد تکنیک های کاهش استرس صحبت کنید.
• داروها: چندین دارو می توانند علائم آنژین را بهبود بخشند، از جمله:
o آسپرین: آسپرین و سایر داروهای ضد پلاکت توانایی لخته شدن خون را کاهش می دهند و جریان خون را از طریق شریان های باریک قلب آسان تر می کنند.
o نیترات ها: نیترات‌ها که اغلب برای درمان آنژین استفاده می‌شوند، باعث شل شدن و گشاد شدن رگ‌های خونی می‌شوند و اجازه می‌دهند خون بیشتری به عضله قلب شما جریان یابد. نیترات های موجود در قرص ها یا اسپری ها به سرعت برای تسکین درد در طول یک رویداد عمل می کنند. همچنین قرص های نیترات با اثر طولانی مدت وجود دارد.
o مسدود کننده های بتا: این ها اثرات هورمون آدرنالین را مسدود می کنند. آنها به ضربان قلب شما کمک می کنند آهسته تر و با نیروی کمتر، تلاش قلب شما را کاهش داده و درد آنژین را کاهش دهند.
o استاتین ها: استاتین ها با مسدود کردن ماده ای که بدن برای ساختن کلسترول به آن نیاز دارد، کلسترول خون را کاهش می دهند. آن ها همچنین ممکن است به بدن شما کمک کنند تا کلسترول را که در تجمع چربی ها (پلاک ها) در دیواره های شریان انباشته شده است، بازجذب کند و به جلوگیری از انسداد بیشتر در رگ های خونی شما کمک کند.
o مسدود کننده های کانال کلسیم: این داروها که آنتاگونیست‌های کلسیم نیز نامیده می‌شوند، با تأثیر بر سلول‌های ماهیچه‌ای در دیواره‌های شریانی، رگ‌های خونی را شل و گشاد می‌کنند. این جریان خون را در قلب شما افزایش می دهد و آنژین را کاهش می دهد یا از آن جلوگیری می کند.
o رانولازین (رانکسا): این داروی ضد آنژین ممکن است با سایر داروهای آنژین مانند مسدود کننده های بتا تجویز شود. همچنین در صورتی که علائم شما با سایر داروها بهبود نیابد، می توان از آن به عنوان جایگزین استفاده کرد.
• عمل جراحی: اگر تغییر سبک زندگی، داروها یا سایر روش‌های درمانی درد آنژین را کاهش نداد، ممکن است به یک روش کاتتر یا جراحی قلب باز نیاز باشد. جراحی ها و روش های مورد استفاده برای درمان آنژین و بیماری عروق کرونر عبارتند از:
o آنژیوپلاستی با استنت گذاری: در طی آنژیوپلاستی – که به آن مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) نیز گفته می شود – یک بالون کوچک در شریان باریک قرار داده می شود. بالون باد می شود تا شریان گشاد شود و سپس معمولاً یک سیم پیچ سیمی کوچک (استنت) برای باز نگه داشتن شریان وارد می شود. آنژیوپلاستی با استنت گذاری باعث بهبود جریان خون در قلب و کاهش یا از بین بردن آنژین می شود. آنژیوپلاستی با استنت گذاری ممکن است یک گزینه درمانی خوب برای کسانی باشد که آنژین ناپایدار دارند یا اگر تغییرات سبک زندگی و داروها به طور موثر آنژین مزمن و پایدار را درمان نمی کنند.
o جراحی قلب باز (جراحی بای پس عروق کرونر): در طی جراحی بای پس عروق کرونر، یک ورید یا شریان از جای دیگری در بدن برای دور زدن شریان قلب مسدود شده یا باریک استفاده می شود. جراحی بای پس باعث افزایش جریان خون به قلب می شود. این یک گزینه درمانی برای آنژین ناپایدار و آنژین پایدار است که به درمان های دیگر پاسخ نداده است.